Badanie albumina Poznań

Norma dla stężenia albuminy w surowicy krwi wynosi od 35 do 50 g/l.

Hipoalbuminemia (Obniżenie poziomu albuminy) może być spowodowana przez:

• Zmniejszoną syntezę białka: wynikającą z chorób wątroby (np. marskości, uszkodzenia toksycznego, nowotworów) lub z powodu niewystarczającego spożycia aminokwasów z jedzeniem (np. zaburzenia odżywiania).
• Zwiększony katabolizm białka: w sytuacjach poważnych uszkodzeń tkanek, stanów zapalnych, ciężkich infekcji (np. sepsy), rozsianych nowotworów.
• Zmniejszone wchłanianie: w chorobach zapalnych jelit (np. choroba Leśniewskiego-Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, celiakia), enteropatii z utratą białka.
• Zwiększone wydalanie przez nerki: w zespole nerczycowym.
• Zwiększona utrata białka: w wyniku masywnego krwawienia, rozległych oparzeń, poważnych zaburzeń skórnych.
• Zwiększone zapotrzebowanie: w ciąży, nadczynności tarczycy.
• Przewlekłe picie alkoholu.
• Dziedziczna analbuminemia (brak albuminy).
• Długotrwałe leżenie.

Norma dla stężenia albuminy w surowicy krwi wynosi od 35 do 50 g/l.

Fizjologiczne podwyższenie poziomu albuminy występuje u niemowląt do trzeciego miesiąca życia i u kobiet w trzecim trymestrze ciąży. Poza tym, oznaczanie stężenia albuminy ma ograniczoną wartość diagnostyczną, z wyjątkiem sytuacji odwodnienia, kiedy dochodzi do względnego podwyższenia poziomu albuminy ze względu na utratę płynów z organizmu.

• Leki: Niektóre leki, w tym kwas acetylosalicylowy, doustne środki antykoncepcyjne, leki przeciwdrgawkowe, uspokajające, kortykosteroidy i niektóre antybiotyki, mogą wpływać na wynik badania.
• Szczepienie: Jeżeli pacjent został zaszczepiony w ciągu ostatnich 6 miesięcy, to może to wpływać na wynik badania.
• Pozycja ciała: Wynik badania może być wyższy, jeśli pacjent stał, chodził lub wykonywał wysiłek fizyczny przed badaniem. Pobranie krwi powinno odbywać się w pozycji siedzącej lub leżącej.
• Nawodnienie: Przed pobraniem krwi ważne jest odpowiednie nawodnienie organizmu.

Kto powinien zrobić badanie albuminy?

• Pacjenci z objawami chorób wątroby: swędzenie, ból brzucha, utrata apetytu, masy ciała, zmiana koloru moczu czy stolca lub obrzęki .
• Pacjenci z objawami chorób nerek: częste oddawanie moczu (szczególnie w nocy), pieczenie i bolesność podczas oddawania moczu, bóle w okolicy lędźwiowej, zmianę koloru i zapachu moczu, nudności oraz obrzęki.
• Osoby w stanie ciężkim: osoby leżące, przewlekle chore, odwodnione, wyniszczone czy niedożywione.
• Pacjenci z chorobami przewodu pokarmowego: zapalne choroby przewodu pokarmowego lub zespoły złego wchłaniania.