Posiew wymazu z nosa w kierunku S. aureus Poznań

1. Badanie jest krótkie i bezbolesne.
2. Pacjent przechyla głowę do tyłu.
3. Wykwalifikowany pracownik medyczny wkłada patyczek do jednego nozdrza i zbiera próbkę. Proces powtarza się dla drugiego nozdrza.
4. Zebrane próbki umieszczane są w jałowym pojemniku z odpowiednim podłożem do hodowli bakterii.
5. Uzyskana próbka jest przesyłana do laboratorium.
6. W laboratorium bakterie są kultywowane w celu ich identyfikacji.
7. Po namnożeniu drobnoustrojów określa się odpowiednie antybiotyki dla terapii.
8. Na podstawie wyników lekarz dobiera skuteczne leczenie.

Posiew wymazu z nosa w kierunku S. aureus pomaga określić obecność gronkowca złocistego, w tym jego opornych form, takich jak MRSA.

Interpretacja wyników:

• Wynik dodatni: Wskazuje na obecność gronkowca złocistego. Do wyniku dołączony jest antybiogram.
• Wynik ujemny: Nie wykazuje obecności S. aureus.

Leczenie gronkowca złocistego opiera się na właściwie dobranym antybiotyku. Czynnikami wpływającymi na skuteczność terapii są oporność bakterii na metycylinę oraz wczesne wykrycie infekcji.

Czy każdy nosiciel gronkowca ma objawy?

Nie, wielu nosicieli nie ma żadnych objawów. Ale w pewnych przypadkach mogą wystąpić poważne symptomy.

Jakie poważne komplikacje może wywołać gronkowiec złocisty?

Może prowadzić do sepsy, zapalenia płuc, wstrząsu toksycznego i innych poważnych stanów.

Dlaczego warto wykonać posiew wymazu z nosa w kierunku S. aureus?

Pozwala to określić obecność bakterii i jej ewentualną oporność na leki.

Czym różni się MRSA od innych szczepów gronkowca?

MRSA jest odmianą gronkowca złocistego, która jest szczególnie odporna na antybiotyki.

Co oznacza obecność antybiogramu przy wyniku dodatnim?

Antybiogram informuje o wrażliwości bakterii na różne antybiotyki, co ułatwia dobór leczenia.